Ziołolecznictwo jest najstarszą znaną metodą leczniczą na świecie. Pierwsze wzmianki o leczeniu ziołami pochodzą oczywiście z Chin i sięgają 3 tys. lat p.n.e. Kolejne, o tysiąc lat młodsze pojawiają się na terenie starożytnej Asyrii i Babilonii.
Zbawienna moc ziół leczyła ludzkość od zarania jej dziejów i leczy do dziś. Dzięki temu, że we współczesnym świecie szybkość przemieszczania się jest znacznie większa niż w czasach przeszłych, egzotyczne i do tej pory nieznane w danej szerokości geograficznej zioła mogą służyć na co dzień do ratowania zdrowia.
W ziołolecznictwie stosuje się różne postaci esencji i wywarów ziół. Wymienić tu można kropelki np. żołądkowe zawierające wyciąg z ziela dziurawca, liść mięty pieprzowej, korzeń kozłka lekarskiego i gorzką nalewkę.
Innym sposobem przyrządzania ziół jest nalewka. Sporządza się ją praktycznie ze wszystkiego, np. ta z orzechów doskonale wpływa na układ trawienny, z jarzębiny wspomaga serce i układ krwionośny, a z aloesu wzmaga odporność organizmu i działa kojąco.
W Polsce bardzo dużą popularnością cieszą się napary. Oprócz typowych naparów z pojedynczych ziół, takich jak rumianek, szałwia czy mięta, często spotykane są gotowe mieszanki ziół wspomagające odchudzanie, układ krążenia itd.
Gdy cierpimy na zapalenie gardła, leczenie polegać może na przyjmowaniu ziół, takich jak podbiał i tymianek, mogących przynieść ulgę. Tymianek pochodzi z krajów śródziemnomorskich, jest też uprawiany w Ameryce Północnej i Afryce. Jest to krzewinka osiągająca wysokość do 30 cm, o drobnych pędach, które mogą się wznosić lub płożyć po ziemi. Ma drobne listki o kolorze szarozielonym pokryte gruczołkami olejkowymi. Kwiatki tymianku są drobne i mają różowy lub fioletowy kolor. Rzadziej spotyka się tymianek kwitnący na biało. Zioło to kwitnie w czerwcu i w lipcu. Tymianek bardzo intensywnie pachnie, szczególnie jeśli się go rozetrze w palcach, stąd często jest stosowany również jako dodatek do potraw lub olejek zapachowy. W tymianku najcenniejszy jest miododajny nektar o leczniczych właściwościach: ma działanie wykrztuśne, przeciwbakteryjne, napotne, uspokajające, przeciwzapalne i regulujące trawienie.
Podbiał natomiast pochodzi z Ameryki Północnej. Uprawiany jest obecnie na całej północnej półkuli z Euroazją włącznie. Roślina jest jednym z pierwszych zwiastunów wiosny, ponieważ zakwita już w marcu. Kolor kwiatków jest podobny do żółtego złota, po przekwitnięciu pojawia się owoc wyposażony w lotkę (jak u mniszka lekarskiego). Listki wyrastają dopiero po przekwitnięciu kwiatostanów. Ich zewnętrzna barwa jest ciemnozielona, natomiast pod spodem liść ma kolor białoszary. Lecznicza moc podbiału zamknięta jest w kwiatach i liściach, które zawierają olejki eteryczne, flawonoidy, śluzy, gorycze, karoteny i garbniki. Podbiał ma działanie wykrztuśne, przeciwkaszlowe, przeciwskurczowe oraz osłaniające.
Pastylki sporządza się też z kozłka lekarskiego, melisy lekarskiej, chmielu zwyczajnego i męczennicy cielistej. Takie tabletki pomagają zasnąć, chociaż trzeba wyraźnie powiedzieć, że nie leczą bezsenności.
W chorobach górnych dróg oddechowych ulgę przynoszą olejki eteryczne. Najpopularniejsze są te z eukaliptusa, mięty i sosny. Aromaterapia, która jest częścią ziołolecznictwa przynosi bardzo interesujące efekty. Potrafi pomóc w pozbyciu się stresu i złagodzić napięcie. Aromaterapia jest też skuteczna w walce z rozstrojem nerwowym i wspomaga koncentrację.
Lecznicza moc ziół ma również tę zaletę, że stosowana z umiarem jest pozbawiona całkowicie skutków ubocznych i można z niej korzystać bez obawy. Oczywiście przyjmowanie dużych ilości skoncentrowanych wyciągów ziołowych może także zaszkodzić, dlatego najlepiej jest stosować się do zaleceń kogoś, kto posiada bogatą wiedzę dotyczącą ziołolecznictwa lub przestrzegać zaleceń zawartych w ulotce.
